"Η αστυνομία δεν μπορεί να αποδώσει αν δεν έχει τη συνεργασία των πολιτών"

Ο παραπάνω τίτλος, ακούγεται σα ποίημα, σα καραμέλα κάθε χρόνο τις ημέρες των κρίσεων των αξιωματικών της Αστυνομίας. Κυρίως από εκείνους που προάγονται σε σημαντικές θέσεις (οι άλλοι που φεύγουν, το ‘χαν πει νωρίτερα , κι απλά τώρα φεύγουν με σκυμμένο το κεφάλι και απογοητευμένοι…).

Γιατί τα λέω τώρα αυτά ; Είχα την κακή τύχη να είμαι αυτόπτης μάρτυρας, ενώ καθόμουν αμέριμνος το Σάββατο το μεσημέρι, σε πολυσύχναστο καφέ στην παραλία του Κουμ Καπί, όταν άρχισε να εκτυλίσσεται μπροστά μου, με τρομακτική βαρβαρότητα, η επιχείρηση σύλληψης έγχρωμου αλλοδαπού μετανάστη που πουλούσε CD στους πελάτες του μαγαζιού.

Όλα ξεκίνησαν όταν 3-4 αστυνομικοί της Ασφάλειας με πολιτικά, επιτέθηκαν απροειδοποίητα στον μετανάστη, που μπροστά στα έκπληκτα μάτια τόσων ανθρώπων φώναζε διαρκώς WHY ? WHY ? (γιατί ;). Αυτό πιθανότατα θεωρήθηκε από τους φρουρούς του νόμου και πολέμιους του εγκλήματος, ως αντίσταση κατά της αρχής, κι έτσι άρχισαν ομαδικά να τον χτυπούν βάναυσα, παλεύοντας μέσα στον κόσμο, αναποδογυρίζοντας τραπέζια και καρέκλες, φωνάζοντας και βρίζοντας, δημιουργώντας ένα απίστευτο σκηνικό ωμής βίας, ωμής τρομοκρατίας τελικά.

Όταν μετά από μερικά λεπτά συμπλοκής, κι ενώ τα «όργανα της τάξης» προσπαθούσαν ακόμα να του περάσουν χειροπέδες, κι ο άτυχος μετανάστης συνέχιζε να φωνάζει από πόνο και να αντιστέκεται, κι αφού ο αιφνιδιασμός στα πρόσωπα του κόσμου έφυγε, άρχισαν οι πρώτες έντονες διαμαρτυρίες και αντιδράσεις του «υποκειμένου της συνεργασίας με την Αστυνομία» , δηλαδή των Πολιτών.

Θαμώνες και περαστικοί, 30-40 άτομα περίπου, άρχισαν να ρωτούν έντονα αυτούς που χτύπαγαν, «ποιοι είστε ;» , «τι είστε ;» , «τι έκανε ;» Κι εκείνοι απτόητοι και συνεχίζοντας το «καθήκον» τους και με περισσή αφασία και θράσος απαντούσαν : «δεν είμαστε υποχρεωμένοι να σας εξηγήσουμε…». Όσο για το «ποιοι είναι…», δε χρειάζεται να πω ότι θεώρησαν περιττό να δείξουν μια ταυτότητα στους διαμαρτυρόμενους πολίτες και εν δυνάμει «συνεργάτες» κατά τα επίσημα χείλη της Αστυνομίας.

Όταν άρχισαν να ακούγονται κραυγές «…αφήστε τον άνθρωπο ρε αλήτες», «πάτε να πιάσετε κανένα εγκληματία», «…πάρετε εμένα αντί γιαυτόν» (ναι, ακούστηκε κι αυτό), όταν ο κλοιός των «συνεργαζόμενων» πολιτών άρχισε να κλείνει επικίνδυνα και απειλητικά γύρω από τα «συνεργαζόμενα» όργανα, τότε εκείνα με μια γρήγορη κίνηση, έσυραν κυριολεκτικά τον Αφρικανό μικροπωλητή σ’ ένα συμβατικό αυτοκίνητο κι εξαφανίστηκαν.

Θα μπορούσα εύκολα να επικαλεστώ την αντίληψη και κοσμοθεωρία μου, τις διάφορες ιδιότητές μου, κι αντί για όλα αυτά να μίλαγα απλά και σύντομα για «κατάφωρη παραβίαση στοιχειωδών ατομικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων», για «επιλεκτική αγριότητα και βία λόγω φυλετικών διακρίσεων και «χρώματος» του συλληφθέντα», για «ωμή αστυνομική βία που στόχο έχει να δώσει μήνυμα τρομοκράτησης στην κοινωνία» κλπ. Δε θα σας κάνω όμως αυτή τη χάρη, γιατί και χιλιοειπωμένα είναι όλα αυτά, και δύσκολα γίνονται κατανοητά απ’ τον πολύ κόσμο αν δεν τα ζήσει ο ίδιος…

Θα επικαλεστώ μόνο την ιδιότητά μου ως «αμέριμνου και ανυποψίαστου πολίτη» και με τη βεβαιότητα ότι εκφράζω απόλυτα όλους (τουλάχιστον) τους παρευρισκόμενους του επεισοδίου, κι απευθυνόμενος πλέον στην ηγεσία της Αστυνομίας στα Χανιά θα τους ρωτήσω: …μετά απ’ όλα αυτά που μας επεφύλαξε ο σαββατιάτικος καφές μας στην παραλία,

- θεωρείτε ότι πρέπει να νιώθουμε ανακουφισμένοι και πιο ασφαλείς μετά την επιτυχή έκβαση της επιχείρησης ;

- θεωρείτε ότι όσοι βρεθήκαμε εκεί, από τώρα και στο εξής θα φοβόμαστε περισσότερο τους «μαύρους» από τους ασφαλίτες ;

- νομίζετε ότι μας νοιάζει πλέον να μάθουμε απ’ τα «υπεύθυνα χείλη» σας, τι έκανε αυτός ο άνθρωπος και γιατί τον κυνηγήσατε και τον συλλάβατε ;

- θέλετε να πιστέψουμε ότι θα κάνατε το ίδιο ακριβώς και σε μας τους «άσπρους», αν πουλάγαμε CD στο Κουμ Καπί ;

- μπορείτε να φανταστείτε τι θα συνέβαινε στους υφισταμένους υπαλλήλους σας, αν το επεισόδιο φρικτής και προκλητικής βίας συνεχιζόταν για λίγο ακόμα το Σάββατο, εν τω μέσο 30-40 εξαγριωμένων και «συνεργαζόμενων» πολιτών ;

- θέλετε να πιστέψουμε ότι συλλαμβάνετε με την ίδια «ευγένεια ψυχής» εκείνους τους συναδέλφους σας που παράνομα δουλεύουν στα ρεπό τους, 2η δουλειά ως security στις τράπεζες που μας ληστεύουν ; (κι εσάς μαζί, να σας θυμίσω)

- έχετε μήπως ακόμα εκείνη τη φαεινή ιδέα, να ξαναζητήσετε συνεργασία από την τοπική κοινωνία και τους Χανιώτες πολίτες, για την επίτευξη των «ευαγών σκοπών» του Σώματος, έπειτα από τέτοιες επιδείξεις αρετής ;

και τέλος…

- πιστεύετε ότι πραγματικά περιμένουμε τις απαντήσεις σας σε όλα αυτά, για να διαμορφώσουμε γνώμη ;

Χανιά 31-5-2008 Μάρκος Χατζησάββας χανιώτης