Αυτό που γίνεται στην Ελλάδα με αφετηρία την 6η Μαΐου
ασφαλώς είναι πρωτοφανές στα πολιτικά χρονικά. Ενα μικρό μαχητικό κόμμα της
Αριστεράς, όχι απλώς εκτοξεύτηκε εκλογικά αλλά, μέσα σε ένα μήνα, συνεχίζει να
εμπνέει την κοινωνία, ένα σημαντικό μέρος της οποίας του ζητά να κυβερνήσει.
Πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει κυβερνητικές ευθύνες. Άλλοι θέτουν το ερώτημα εάν μπορεί να τις αναλάβει. Ορισμένοι αναρωτιούνται καλοπροαίρετα, άλλοι θέτουν αυτά τα ερωτήματα με διάθεση πολεμικής.
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι, όσο και εάν το εκλογικό αποτέλεσμα αιφνιδίασε,
η "επόμενη μέρα" βρήκε το χώρο μας σε δημιουργική εγρήγορση. Ο ΣΥΡΙΖΑ
επικαιροποίησε, εξειδίκευσε και βάθυνε τον προγραμματικό του λόγο, παρουσίασε
το πρόγραμμά του ανοικτά στην κοινωνία και δεν σκοπεύει να το βάλει στα
συρτάρια. Καταβάλλει προσπάθεια να προβάλει το καλύτερό του πρόσωπο στην
κοινωνία. Όχι το πρόσωπο του λαϊκιστή δημαγωγού που υπόσχεται θαύματα αλλά του
αποφασισμένου, καινοτόμου αγωνιστικού σχηματισμού, που έρχεται αποφασιστικά για
να απαλλάξει τον τόπο από τους εκπροσώπους της υποτέλειας, όλους εκείνους που
ακόμα και σήμερα προτάσσουν την κομματική και προσωπική τους επιβίωση από την
επιβίωση ενός ολόκληρου λαού.
Η ελκτική δύναμη και διεισδυτικότητα του προεκλογικού λόγου του ΣΥΡΙΖΑ είναι δεδομένη. Η πολυσυλλεκτικότητά του ασφαλώς δεν είναι μειονέκτημα αλλά απόδειξη μιας ανερχόμενης δυναμικής.
Τη στιγμή που τη Νέα Δημοκρατία έχει καταλάβει ένας οίστρος να πείσει την κοινωνία ότι, δήθεν, είναι σε θέση να επαναδιαπραγματευθεί τους δυσμενείς όρους του μνημονίου, χωρίς όμως να κάνει τον κόπο να εξηγήσει το γιατί τους είχε ψηφίσει με τόση ευκολία χέρι-χέρι με το ΠΑΣΟΚ, τον έτερο στυλοβάτη της αντιλαϊκής κυβέρνησης Παπαδήμου, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα εκείνο που ώριμα και υπεύθυνα εξηγεί τους όρους κάτω από τους οποίους είναι δυνατόν να υπάρξει διέξοδος από την κρίση. Κάτω από τον καθημερινό καταιγισμό απειλών και φοβικών όσο και ανεύθυνων διαδόσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο πολιτικός εκείνος σχηματισμός που νηφάλια όσο και πειστικά, καθώς δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, είναι απολύτως έτοιμος να αναλάβει το γιγάντιο έργο της αναστροφής της εθνικής κατάπτωσης.
Γνωρίζομε ότι δεν πρόκειται για εύκολο έργο.
Δεν είμαστε όμως μόνοι μας.
Κοντά μας είναι και άλλες υγιείς δυνάμεις του τόπου, το επιστημονικό και κοινωνικό δυναμικό που δεν έχει υποταχθεί, δεν εξαγοράστηκε, δεν προσκύνησε το κατεστημένο και τα φερέφωνά του.
Χωρίς έπαρση μπορούμε να πούμε ότι δεν ερχόμαστε από το πουθενά. Πολλοί και πολλές από μας έχουν δώσει εξετάσεις προσφοράς σ’ αυτήν την κοινωνία, αρκετές φορές από υπεύθυνες θέσεις.
Σήμερα μπορούμε να συμφωνήσομε υπεύθυνα πως όταν καλείσαι να αντιπροσωπεύσεις ένα πλειοψηφικό ρεύμα του ελληνικού λαού εκτός από το να επιστρατεύσεις το σύνολο του δικού σου δυναμικού πρέπει να αναζητήσεις στηρίγματα στην ίδια την κοινωνία, στη λαϊκή δυναμική. Αυτό ακριβώς γίνεται αυτές τις μέρες με συγκλονιστική ανταπόκριση. Και θα γίνεται ασφαλώς και μετά τις εκλογές, όσο θα διαρκεί η τιτάνια προσπάθεια ανασυγκρότησης.
Μπορούμε ακόμα εξίσου υπεύθυνα να πούμε πως δεν μας είναι άγνωστοι και δεν έχομε διάθεση να αγνοήσομε τους εσωτερικούς και κυρίως τους διεθνείς συσχετισμούς. Ότι μέσα στο στρατηγικό μας σχεδιασμό δεν είναι άγνωστες λέξεις ο συμβιβασμός που δεν ακυρώνει τους στόχους, ο ρεαλισμός και η πολιτική σύνεση.
Εκείνο που θέλομε να χαρακτηρίζει την Ελλάδα της 18ης Ιουνίου είναι η ελπίδα.
Εμείς είμαστε σε θέση να την υποσχεθούμε!
Βάλια Βαγιωνάκη,
υποψήφια βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ