Παρασκευή 16 Νοεμβρίου στις 9:00 μ.μ. στο Κοινωνικό
στέκι-Στέκι μεταναστών Χατζημιχάλη Νταλίανη 5
Βρισκόμαστε 39 χρόνια μετά την λαϊκή εξέγερση του 1973 που
οδήγησε στην πτώση της χούντας. Είναι ένα λαμπρό παράδειγμα το πώς ο λαός
μπορεί με τη θέληση του να ανατρέψει πολιτικές που εναντιώνονται στα
δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες του.
Η χούντα των συνταγματαρχών 1967-1974 περιγράφει ένα από τα
πιο μελανά σημεία της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Ένα απολυταρχικό καθεστώς το
οποίο καταπατούσε την ελευθερία του λόγου στέλνοντας στην εξορία ανθρώπους με
βασικές δημοκρατικές αρχές ,με φυλακίσεις και βασανιστήρια αγωνιστών.
Αποκορύφωμα όλης αυτής της καταστολής είναι η 17η Νοέμβρη του 1973 όπου μετά
από κατάληψη του Πολυτεχνείου της Αθήνας από φοιτητές που αντιδρούσαν στη
απολυταρχική πολίτικη των συνταγματαρχών τα τανκ εισέβαλλαν στο χώρο του
Πολυτεχνείου και αφαίρεσαν την ζωή 24 φοιτητών.
Σήμερα λοιπόν,39 χρόνια μετά η μεταπολιτευτική γενιά βιώνει
μια νέα κοινωνική και οικονομική χούντα με πολιτικές τις οποίες ασκεί η
τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ με μέτρα τα οποία οδηγούν σε εξαθλίωση
της εργατικής τάξης και των λαϊκών αναγκών.
Παράλληλα, έχουμε να κάνουμε με μια τρικομματική κυβέρνηση,
η οποία φιμώνει και λογοκρίνει τον τύπο και καταπατά την ελευθερία του λόγου,
το οποίο αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα κάθε δημοκρατικής χώρας. Χαρακτηριστικά
παραδείγματα αποτελούν η δίωξη τόσο του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη όσο και η
διακοπή της εκπομπής ΠΡΩΙΝΉ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ στην δημόσια τηλεόραση.
Επίσης η άγρια καταστολή που βιώνουν οι πολίτες κατά τη
διάρκεια δημοκρατικών συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας αλλά και η «απαγόρευση
συνάθροισης» κατά τη διάρκεια της «επίσκεψης» της γερμανίδας καγγελαρίου από
τον υπουργό δημόσιας τάξης και προστασίας του πολίτη Νίκο Δένδια μόνο
δημοκρατικό πολίτευμα δεν θυμίζουν στη χώρα μας αλλά μας παραπέμπουν σε
παλαιότερες εποχές όπως αυτή του Πολυτεχνείου το 1973.
Σήμερα όσο πότε ,αποτελεί χρέος της νέας γενιάς μας ο
ξεσηκωμός και η ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών που ακολουθουν οι
κεφαλαιοκρατικές κυβερνήσεις, είτε με την κυβέρνηση Παπαδήμου είτε με τη
σημερινή τρικομματική συγκυβέρνηση που εξαθλιώνει με το πρόσφατα ψηφισθέν τρίτο
μνημόνιο την κοινωνία.