Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

Με την ψήφιση του πρώτου νομοσχεδίου που απαντά στην ανθρωπιστική κρίση, ξεκινά με τον καλύτερο τρόπο το νομοθετικό έργο της νέας κυβέρνησης, δεδομένης της συγκυρίας και των συνθηκών. Το παρόν νομοσχέδιο επιχειρεί να επουλώσει τις βαθιές πληγές που άφησαν στο κοινωνικό σώμα τα μνημόνια, ενώ παράλληλα εγκαινιάζει μια νέα εποχή ειλικρινούς διακυβέρνησης, με την άμεση έναρξη υλοποίησης των προεκλογικών δεσμεύσεων από μέρους της κυβέρνησης.
Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά, δηλαδή το ότι η πολιτική μας είναι σταθερά προσανατολισμένη στην αποκατάσταση της κοινωνικής συνοχής από τη μια, αλλά και στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στη σχέση πολίτη και πολιτικής από την άλλη, αποτελούν πυξίδα για την κυβέρνηση.
Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται μπροστά σε μια ολοκληρωμένη δέσμη μέτρων – στον αντίποδα του ό,τι είχε εφαρμοστεί μέχρι σήμερα. Μια δέσμη μέτρων που βάζει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και που φιλοδοξεί να ανακουφίσει άμεσα περί τις 150.000 οικογένειες. Το παρόν νομοσχέδιο αποτελεί ένα πρώτο έντιμο βήμα για την αναστροφή αυτής της πορείας, στην κατεύθυνση της ανόρθωσης της ελληνικής κοινωνίας. Πρώτο βήμα καθώς είναι εκπεφρασμένη η βούληση της νέας κυβέρνησης να ακολουθήσουν κι άλλα νομοσχέδια με ανάλογη στοχοθεσία.
Είμαστε υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουμε τις αντικοινωνικές συνέπειες των προηγούμενων πολιτικών και να μην αναζητήσουμε άλλοθι σε αυτές. Πολιτικών που είχαν τη σφραγίδα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ -των δύο κομμάτων που αδιαφόρησαν για τις επιπτώσεις της κρίσης και που τις αντιμετώπισαν περίπου ως φυσικό φαινόμενο. Προτεραιότητα τους ήταν η συνέχιση και το βάθεμα των μνημονιακών πολιτικών – προτεραιότητα μας είναι να σταθεί η κοινωνία στα πόδια της.
Φυσικά στόχος μας δεν είναι η διαχείριση, αλλά η υπέρβαση της ανθρωπιστικής κρίσης. Γνωρίζουμε πως πολλοί συνάνθρωποι δε μπορούν να περιμένουν. Με αυτά τα πρώτα μέτρα όμως, ανακτούν τη δυνατότητα να καλύψουν βασικές ανάγκες και ταυτόχρονα την προοπτική να παλέψουν μαζί με τα υπόλοιπα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας για την υπέρβαση της κρίσης, χωρίς τον φόβο της επιβίωσης.
Σε αυτό το πλαίσιο, είναι ανάγκη να πραγματωθεί η ουσιαστική και αποτελεσματική επικοινωνία της κεντρικής κυβέρνησης με τους πολίτες και τις κατά τόπους συλλογικότητες. Θα πρέπει να αναζητήσουμε και να πετύχουμε τη συνεργασία των φορέων του Δημόσιου με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, την εκκλησία, τις συνεπείς Μ.Κ.Ο. και φυσικά με τα εκατοντάδες κινήματα και δομές αλληλεγγύης που άνθισαν στα άγονα χρόνια του μνημονίου και συνεχίζουν αδιάκοπα τη δράση τους μέχρι σήμερα.
Οι στόχοι μας ταυτίζονται με τις προσδοκίες και τις ανάγκες της συντριπτικής πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας κι αυτό μας δίνει αισιοδοξία και δύναμη για να πετύχουμε την πραγματική αλλαγή πορείας της χώρας. 
*βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Χανίων
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Χανιώτικα Νέα"