Συνέντευξη του υποψηφίου Δημάρχου με την Πρωτοβουλία Πολιτών Γιάννη Σαρρή

Κάλεσμα στους δημότες Χανίων να «ψηφίσουν ελεύθερα» στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στις οποίες προσδίδει ξεκάθαρα πολιτικό χαρακτήρα, απευθύνει ο υποψήφιος δήμαρχος Χανίων με την “Πρωτοβουλία Πολιτών – Πρώτα ο Ανθρωπος” Γιάννης Σαρρής. 

Σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στα “Χ.Ν.” (η οποία είναι διαθέσιμη και στη διαδικτυακή τηλεόραση: www.haniotika-nea.gr), o κ. Σαρρής εξηγεί το σχέδιό του για την πόλη και τις περιαστικές περιοχές, θέτει τις προτεραιότητές του και απαντά στα κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν τα Χανιά. 

Εκλεχθήκατε ως επικεφαλής της κίνησής σας μέσα από μία πρωτοφανή για τα τοπικά και όχι μόνο δεδομένα αμεσοδημοκρατική διαδικασία. Τι σηματοδοτεί αυτό για τον συνδυασμό σας και τι ήταν αυτό που σας ώθησε να θέσετε υποψηφιότητα;
O τρόπος της δημιουργίας της “Πρωτοβουλίας Πολιτών” είναι πρωτόγνωρος, όπως και εσείς είπατε, γιατί για πρώτη φορά εφαρμόζεται στην πράξη -αυτό που όλοι επικαλούνται την προεκλογική περίοδο- η συμμετοχή. Να έχουμε πολίτες που να συναποφασίζουν για τα κεντρικά ζητήματα που αφορούν τη ζωή τους και την πόλη. Οταν ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί ένα σχήμα, ο τρόπος εκλογής του δημάρχου και ο τρόπος με τον οποίο παίρνονται οι αποφάσεις εκφράζει στην πράξη αυτό που λέμε συμμετοχή, προϊδεάζει το πώς θα λειτουργήσει το σχήμα, αν γίνει Δημοτική Αρχή. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς σχήματα που με τελείως αδιαφανείς διαδικασίες (σε κλειστά γραφεία, με παζάρεμα κ.ά.), έξω και μακριά τελείως από τον κόσμο, αν γίνουν Δημοτική Αρχή, πώς θα εφαρμόσουν στην πράξη πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με τον τρόπο λειτουργίας τους! Σε ό,τι αφορά τη δική μου υποψηφιότητα και εγώ, όπως και πάρα πολλοί άνθρωποι που είχαμε τον προβληματισμό τι θα γίνει στην πόλη μας στις δημοτικές εκλογές, είχαμε υπογράψει το κείμενο αρχών, που, με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ, είχε κυκλοφορήσει στα Χανιά. Το να είμαι υποψήφιος το αποφάσισα τις τελευταίες ημέρες, μετά από πολλή συζήτηση και σκέψη. Από αυτήν την ημέρα έχει αλλάξει ριζικά η ζωή μου.

Θεωρώ όμως ότι αυτή η προσπάθεια αξίζει τον κόπο. Σε αυτήν την κρίσιμη εποχή για την κοινωνία και την πόλη επιβάλλεται ο καθένας μας με τον τρόπο του και όσο μπορεί να συμβάλει θετικά. Αυτός είναι ο μοναδικός λόγος για τον οποίο ασχολούμαι. Δεν φιλοδοξώ να είμαι επαγγελματίας πολιτικός. Κατά τη γνώμη μου, δεν πρέπει να υπάρχουν επαγγελματίες πολιτικοί. Προσωπικά πηγαίνω στη δουλειά μου κάθε πρωί και πιστεύω ότι ο επαγγελματίας πολιτικός δεν μπορεί να αντιληφθεί τις αγωνίες του κόσμου. 

Σας καταλογίζουν έλλειψη εμπειρίας, ότι δεν έχετε καμία αυτοδιοικητική εμπειρία, δεν έχετε ποτέ κατέβει υποψήφιος για Δήμο, παλιά Νομαρχία ή Περιφέρεια. Τι απαντάτε; 

Η απάντηση έχει δύο σκέλη. Το πρώτο ότι τα τελευταία 40 χρόνια της ζωής μου συμμετέχω σε διάφορα σχήματα και συλλογικότητες που έχουν σχέση με ζητήματα και προβλήματα που αφορούν και τον Δήμο, την πόλη, τα προβλήματά της, την καθημερινότητα, την εκπαίδευση.

Επομένως έχω μάθει να συνεργάζομαι και να συν-λειτουργώ με ανθρώπους που όλοι μαζί διαμορφώνουν άποψη και όλοι μαζί την υλοποιούμε. Εχω μάθει να είμαι ανοικτός στην κριτική. Δεν έχω “στρογγυλέψει” ακόμα και ούτε θέλω. Δεν είμαι αποδεκτός από όλους. Δέχομαι ότι κόσμος μπορεί να σε αμφισβητεί. Το θεωρώ απόλυτα λογικό. Το δεύτερο είναι ότι κανείς δεν είναι παντογνώστης, ώστε να γνωρίζει τα πάντα στη δουλειά του ή στη θητεία του στον Δήμο. Οι απόψεις υλοποιούνται, όταν συνεργάζεσαι με ανθρώπους που έχουν εξειδικευμένη γνώση. Ο δήμαρχος είναι εκείνος που συντονίζει, χαράσσει πολιτική, ιεραρχεί και προσπαθεί να αξιοποιήσει το δυναμικό των Υπηρεσιών και της πόλης του. Υπάρχουν και πιο έμπειροι από μένα! Τους έχουμε ζήσει όμως. Η εμπειρία από μόνη της δεν είναι ούτε θετική ούτε αρνητική. Οι άνθρωποι εξελίσσονται και μέσα από την εμπειρία μπορεί να γίνονται καλύτεροι ή χειρότεροι. Κατά τη γνώμη μου, άνθρωποι που μεταφέρουν και κουβαλάνε μια εμπειρία δεκαετιών ή και μικρότερη και μετείχαν στα δημοτικά πεπραγμένα της πόλης μας έχουν αποδείξει στην πράξη ότι δεν φτάνει μόνο αυτό για να έχεις μία επιτυχημένη πολιτική.

Γιατί άλλο να ενδιαφέρεσαι μόνο για να επανεκλεγείς και άλλο να ενδιαφέρεσαι πραγματικά για τα προβλήματα της πόλης και των συμπολιτών σου. 

Εσείς και ο κ. Παπαντωνάκης είστε οι μοναδικοί ίσως υποψήφιοι που δίνετε αμιγώς πολιτικό χαρακτήρα στις επερχόμενες εκλογές, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους υποψηφίους που λίγο έως πολύ δηλώνουν “αυτοδιοικητικοί”. Κατά τη γνώμη σας το ένα αποκλείει το άλλο; 

Οχι. Και το ένα και το άλλο είναι σημαντικά και το ένα και το άλλο λειτουργούν συμπληρωματικά. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι όλο το όραμα για μια πόλη είναι ενσωματωμένο μέσα σε μια περιρρέουσα πολιτική ατμόσφαιρα που καθορίζει πάρα πολλά ζητήματα. Αυτή τη στιγμή οι περισσότεροι συνδυασμοί ισχυρίζονται ότι είναι υπερκομματικοί, ότι τα προβλήματα είναι τοπικά και ότι θα ασχοληθούν με αυτά.

Το γεγονός ότι οι Δήμοι έχουν υπηρεσίες που έχουν καταργηθεί είναι τοπικό πρόβλημα; Αν αύριο καταργηθούν και άλλες, αν απολυθούν εργαζόμενοι, πώς θα λειτουργήσει ο Δήμος; Αν οι εργαζόμενοι λειτουργούν σε ένα εργασιακό περιβάλλον που τους προκαλεί ολοένα και μεγαλύτερη στενότητα, ολοένα και μεγαλύτερη εξαθλίωση, πώς θα αποδώσουν καλύτερα; Στον Δήμο υπάρχουν διμηνήτες και οκταμηνήτες και τρομερή ανισότητα στα μισθολόγια, με εργαζομένους δύο και τριών ταχυτήτων. Αυτό δεν είναι ένα πρόβλημα του Δήμου που καθορίζεται από την κεντρική πολιτική σκηνή; Υπάρχει μεγάλη υποκρισία από αυτούς που λένε ότι είναι υπερκομματικοί. Ο κ. Σκουλάκης π.χ. ψήφισε το πρώτο μνημόνιο, αυτό στο οποίο έγιναν οι μεγάλες περικοπές στους Δήμους και στα αιτήματα των πολιτών λέει ότι “δεν μου επιτρέπει η κυβέρνηση”. Είναι όμως έτσι; Ο Δήμος είναι μια τοπική εξουσία. Σε συνεργασία με άλλους Δήμους θα μπορούσε να προβάλει ένα σχέδιο διεκδίκησης, ώστε να αλλάξουν αυτές οι πολιτικές. Ο πολίτης των Χανίων πρέπει να καταλάβει ότι με αυτές τις εκλογές δίνεται μία μεγάλη ευκαιρία να βάλει τα θεμέλια να αλλάξουμε πολιτική και σε κεντρικό επίπεδο, μία πολύ μεγάλη ελπίδα και ευκαιρία να συσπειρωθούν οι άνθρωποι που έχουν εξαθλιωθεί από τις ασκούμενες πολιτικές. Το πρόσχημα του “ακομμάτιστου, του υπερκομματικού” είναι μια βαθιά πολιτική υποκρισία που παγιδεύει τον πολίτη και τον οδηγεί σε επιλογές που θα τον κάνουν ανασφάλιστο, θα κλείσουν το μαγαζί του, θα βάλουν τα παιδιά του σε προκάτ σχολικές αίθουσες. Είναι βαθύ πολιτικό το ζήτημα των εκλογών και δεν μπορούμε να το διαχωρίσουμε από τα τοπικά ζητήματα. 

Στην ανακοίνωση των πρώτων 100 ονομάτων του ψηφοδελτίου σας είδαμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία τους είναι μέσα, κοντά, δίπλα στον ΣΥΡΙΖΑ.

Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να πήρε 35,6% στα Χανιά και να ήταν πρώτη δύναμη, αλλά αρκεί ένα τέτοιο ποσοστό από μόνο του για να είστε ο νέος δήμαρχος Χανίων; O ΣΥΡΙΖΑ είναι μία από τις πολιτικές δυνάμεις που μας στηρίζει και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Μας στηρίζουν οι “Οικολόγοι Πράσινοι” και άλλες πολιτικές δυνάμεις. Ομως πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι η “Πρωτοβουλία Πολιτών” είναι ένα σχήμα που έχει αυτονομία, έχει τα όργανά της, δεν είναι μια οργάνωση που καθορίζεται από ένα κόμμα. Εχουμε άτομα ενταγμένα στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά έχουμε και τη δυνατότητα σαν κίνηση να δουλέψουμε όπως ακριβώς δουλέψαμε την ημέρα της ίδρυσής μας. Με ανοικτές επιτροπές, ανοικτό συντονιστικό, σε διαδικασίες που μετέχουν πάρα πολλοί πολίτες που δεν είναι ενταγμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είναι μαζί μας. Υπάρχει πολύς κόσμος που είναι δίπλα μας, μας στηρίζει χωρίς να συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο. Επειδή ακριβώς ο κόσμος αυτά τα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει έχει θητεύσει σε ένα μεγάλο σχολείο που λέγεται καθημερινότητα, που συνειδητοποιεί την υποκρισία που υπάρχει γύρω του, ανεξάρτητα από την κομματική του τοποθέτηση ή από αυτό που ψήφιζε παλιότερα, αισθανόμαστε ότι είναι αποφασισμένος να αλλάξει σελίδα στον Δήμο.

Η καθημερινότητα του πολίτη ολοένα χειροτερεύει και νομίζω ότι είναι μία μεγάλη ευκαιρία να ξεπεράσει το αυτονόητο, να κάνει ένα βήμα μπροστά και να ασκήσει ένα από τα λίγα δικαιώματα που του έχουν απομείνει: Να ψηφίσει ελεύθερα! Γι’ αυτό και πιστεύουμε ότι θα ξεπεράσουμε τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ στα Χανιά και θα είμαστε η πρώτη δύναμη μετά τις εκλογές. 

Σε δημόσιες τοποθετήσεις σας έχετε τοποθετηθεί επικριτικά απέναντι στον “Καλλικράτη”. Σε περίπτωση όμως που εκλεγείτε θα κληθείτε να εργαστείτε μέσα στο πλαίσιο του “Καλλικράτη” και σε ένα οικονομικό περιβάλλον με πάνω από 50% περικοπές στους πόρους της Αυτοδιοίκησης, αυστηρό έλεγχο των δαπανών από τον επίτροπο κ.λπ. Πώς προτίθεστε να κινηθείτε μέσα σε αυτό το πλαίσιο; 

Το ζήτημα είναι με ποιες προτεραιότητες διαχειρίζεται τις οικονομικές δυνατότητες που έχει ο κάθε Δήμος. Σε ποιο σχέδιο, σε ποιο πλάνο και για ποιον θέτεις προτεραιότητες. Θα στηριχθώ σε στοιχεία της εφημερίδας σας. Σε μία διαδικτυακή ψηφοφορία που κάνατε στην ιστοσελίδα σας μία από τις πρώτες προτεραιότητες των δημοτών ήταν το θέμα των δημόσιων και ελεύθερων χώρων. Πόσα χρήματα χρειάζονται για τον Δήμο Χανίων για να αναδείξει και να αξιοποιήσει τους ελεύθερους χώρους; Πολύ λίγα! Μαζί με τον κόσμο, συνεργαζόμενος με την κοινωνία, μπορεί στους δημόσιους χώρους να δούμε χώρους αναψυχής, πολιτισμού, συνελεύσεων, συζητήσεων.

 Με κάποιες συγκεκριμένες κινήσεις -όταν έχεις όραμα- και χωρίς χρήματα μπορείς να δώσεις άλλον αέρα στην πόλη.

Τι θα κάνετε με τα τραπεζοκαθίσματα και την ηχορρύπανση ειδικά στην παλιά πόλη; 

Απαντώντας μονολεκτικά λέω ξεκάθαρα ναι. Με λογικές που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τη ζωή στην πόλη των Χανίων είμαστε αποφασισμένοι να συγκρουστούμε. Πριν φτάσουμε στη σύγκρουση όμως θα πρέπει να κάνουμε και κάποια άλλα πράγματα. Θέλουμε ο Δήμος μας να έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και να είναι διακριτός για συγκεκριμένα πράγματα, που θα ξεφεύγει από τους κατοίκους ως τμήμα μιας παγκόσμιας κοινότητας. Με ποιον τρόπο θα μπορούσαμε να προωθήσουμε ένα τέτοιο όραμα, όταν συμβαίνουν αυτά που περιγράψατε στην ερώτησή σας; Για να πειστεί ο πολίτης πρέπει οι παρεμβάσεις να έχουν όραμα και να έχεις ένα ξεκάθαρο πλάνο, δημοσιοποιημένο για το πού αποσκοπούν οι κινήσεις σου. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι και οι άνθρωποι που δημιουργούν τα προβλήματα ότι θα πρέπει να αλλάξουμε συμπεριφορά και νοοτροπία. Πρώτο μέλημά μας, να πείσουμε τον κόσμο.

Να καταλάβουν οι άνθρωποι ότι κοιτώντας μόνο το μικροσυμφέρον μας δεν βοηθάμε ούτε τον εαυτό μας. Οι άνθρωποι πείθονται, όταν δεν κάνεις εξαιρέσεις, όταν έχεις πρόγραμμα και αρχές, όταν δεν κάνεις το χατίρι του ενός, όταν δεν έχεις 10 μέτρα και 10 σταθμά, όταν δεν κάνεις εξυπηρετήσεις κάτω από το τραπέζι. Οταν υπάρχει ήθος, που να βασίζεται στην ισότητα, την ισοτιμία, τότε θα είναι πολύ λίγα τα περιστατικά που θα απαιτείται σύγκρουση και δεν θα μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά. 

Μιλάτε για την ανάγκη της κοινωνικής πολιτικής και βάζετε και το θέμα της ανεργίας. Σας κατηγορούν ότι κάνετε μαξιμαλιστικές εξαγγελίες για τις οποίες ο Δήμος δεν μπορεί να κάνει κάτι. Πώς μπορεί να συμβάλει ο Δήμος στην αντιμετώπιση της ανεργίας; 

Eίναι προφανές ότι η ανεργία και η εργασιακή εξαθλίωση απορρέουν από κεντρικές πολιτικές που ο Δήμος δεν έχει λόγο. Ομως οι δημότες υφίστανται αυτές τις πολιτικές. Ο Δήμος έχει δύο επιλογές. Θα πει είτε “αυτή είναι η κατάσταση, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα”, είτε θα κινητοποιήσει τα κινήματα, τις οργανώσεις, τους ίδιους τους πολίτες και μαζί με άλλες Δημοτικές Αρχές, με παρόμοια πολιτική άποψη, θα δημιουργήσει τους κατάλληλους όρους, ώστε να πιέσει την κεντρική εξουσία να αλλάξει πολιτική. Γιατί να είναι ο Δήμος “ουδέτερος” απέναντι σε αυτήν την κατάσταση;

Επίσης πίσω από υποψηφίους που κατεβαίνουν στις εκλογές υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις και άνθρωποι που στήριξαν αυτές τις πολιτικές που αύξησαν την ανεργία. Οταν ένας πολίτης χάνει το σπίτι του, όταν του κόβει το ρεύμα, ο Δήμος δεν πρέπει με την εξουσία του σε τοπικό επίπεδο, με τη Νομική του Υπηρεσία, να βρεθεί δίπλα στον δημότη και να παλέψει για να μπει ένα τέλος σε αυτές τις πολιτικές; 

Κατά το παρελθόν είδαμε συγκρούσεις Δημοτικής Αρχής με πρωτοβουλίες, όπως οι φίλοι του ποδηλάτου και η Κοινωνική Κουζίνα. Εσείς μιλάτε με θέρμη γι’ αυτές. Αν όμως βρεθεί μια κινηματική πρωτοβουλία να έχει διαφορετική άποψη από τον Δήμο, τι θα κάνετε; Αν π.χ. σας πει το Υπουργείο να συμβάλετε για να αξιοποιήσει το κτήριο που βρίσκεται η κατάληψη “Ρόζα Νέρα”, θα ανταποκριθείτε; 

Κατ’ αρχήν κομμάτι της Πρωτοβουλίας Πολιτών είναι τα κινήματα της πόλης, τα οποία θέλουν να ξεπεράσουν τον περιορισμένο χώρο που δρουν και να έχουν θέση και άποψη στα δημοτικά πράγματα. Νομίζω ότι, ειδικά τα κινήματα αλληλεγγύης, όχι μόνο να τα ενθαρρύνει, στηρίξει και συντονίσει, αλλά να τα δει και σαν παράδειγμα για το πώς ο Δήμος, με δικές του δομές, να συμπληρώσει τις ήδη υπάρχουσες προσπάθειες αλληλεγγύης που υπάρχουν.

Και μιλάω για τον χώρο της σίτισης και στέγασης, αλλά και της περίθαλψης όπου υπάρχει το Κοινωνικό Ιατρείο – Φαρμακείο Αλληλεγγύης. Επίσης, δεν παραβλέπουμε τον σημαντικό ρόλο που έχει παίξει η Εκκλησία σε αυτό τον τομέα στηρίζοντας πολύ κόσμο. Νομίζω, λοιπόν, ότι ο Δήμος, πέρα από τις δικές του δομές, που πρέπει να τις αναπτύξει, να βοηθήσει τους ανθρώπους, να στηρίξει τους συμπολίτες μας που είναι εξαθλιωμένοι. Σε σχέση με τους δημόσιους χώρους πρέπει όλα τα κτήρια του Πολυτεχνείου, του Ι.Κ.Α., του παλιού Ψυχιατρείου που ανήκουν είτε άμεσα είτε έμμεσα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, να καταγραφούν και από εκεί και πέρα ο Δήμος να βρει έναν τρόπο να αξιοποιηθούν αυτά τα κτήρια. Δηλαδή να δοθούν σε συλλογικότητες και δράσεις που έχουν να κάνουν με τον χώρο του πολιτισμού, της αλληλεγγύης, της εκπαίδευσης κ.λπ. Από εκεί και πέρα, οι χώροι που ανήκουν στο Πολυτεχνείο είναι θέμα του Πολυτεχνείου πώς θα τους διαχειριστεί, αλλά, κατά την προσωπική μου γνώμη, κάθε χώρος που προσφέρει στην κοινωνία -και ο συγκεκριμένος χώρος που αναφέρατε και πολιτιστικές δράσεις έχει και συμμετέχει σε διάφορα ζητήματα που έχουν σχέση με τα προβλήματα στα Χανιά- κάποιος μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί μαζί τους, όμως από εκεί και πέρα είναι ένας χώρος που λειτουργεί συμπληρωματικά σε όλη την πολυμορφία και πολυχρωμία που μπορεί να έχουν οι δράσεις και τα κινήματα μιας πόλης.

Τι σχεδιάζετε για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό; 

Η κεντρική κατεύθυνση είναι η συμμετοχή και ο μαζικός αθλητισμός. Θα μπορούσαν να υπάρξουν πάρα πολλοί χώροι που θα μπορούσαν είτε παιδιά είτε μεγάλοι άνθρωποι να αθλούνται. Από την άλλη έχουν γίνει κάποιες παρεμβάσεις, όπως το κλειστό κολυμβητήριο, το ποδηλατοδρόμιο κ.λπ. που χτίστηκαν χωρίς να ληφθεί καθόλου υπόψη το πώς θα λειτουργήσουν. Αυτό που λέμε εμείς είναι ότι είτε με Τ.Ε.Ε. είτε με το Πολυτεχνείο -και έχουμε κάνει κουβέντες και με τους δύο- να αξιοποιήσουμε προγράμματα και να βρεθούν λύσεις για να μπορέσουν οι χώροι να γίνουν λειτουργικοί για τους πολίτες. Για παράδειγμα στο Κολυμβητήριο στη Ν. Χώρα στοιχίζει το ρεύμα γύρω στις 250.000 – 300.000 ευρώ, ενώ θα μπορούσε να υπάρξει μια μελέτη από το Πολυτεχνείο να προσφέρει μια εναλλακτική μορφή παροχής ενέργειας, με φωτοβολταϊκά, να καλυφθεί ένα μεγάλο κομμάτι των αναγκών. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με άλλα δημόσια κτήρια. 

Ενας Δήμος όμως πρέπει να ιεραρχήσει τις ανάγκες.Για παράδειγμα, αν έπρεπε να επιλέξετε να δώσετε 1 εκατ. για το γήπεδο των Περιβολίων ή σε άλλες δράσεις που συμμετέχει περισσότερος κόσμος, τι θα κάνατε; 

Κατά τη γνώμη μας θα μπορούσε να είχαν γίνει διαφορετικές επιλογές. Αυτή τη στιγμή όμως έγινε το στάδιο και φιλοξενείται η ΠΑΕ Πλατανιάς, όπως και ο Α.Ο. Χανιά. Από εκεί και πέρα το ζήτημα είναι ότι δημιουργούμε έναν αθλητισμό που δεν έχει σχέση με την καθημερινότητα του πολίτη. Από την άλλη θεωρώ απαράδεκτο η ομάδα των Περιβολίων να μην έχει έναν χώρο να κάνει προπόνηση. Θα έπρεπε, λοιπόν, εφόσον έγινε αυτή η επιλογή, να είχαν βρεθεί τρόποι και χώροι είτε με κάποιο αντίτιμο είτε μέσω των εισιτηρίων που να δοθούν στην τοπική κοινωνία για να μπορούν να αθλούνται τα παιδιά σε καθημερινή βάση. Πάντως σε κάθε περίπτωση ο αθλητισμός και ο πολιτισμός είναι δύο πράγματα που συνδέονται και αλληλεπιδρούν, ωστόσο, δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια αισθάνομαι ότι ο αθλητισμός απολιτικοποιεί και λειτουργεί απολίτιστα δημιουργώντας οπαδούς που δεν έχουν άποψη γι’αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.

Δυστυχώς, στα Χανιά είδαμε τα τελευταία χρόνια το εικαστικό εργαστήρι στη Βίλα Κούνδουρου να σταματά να λειτουργεί με τον συστηματικό τρόπο που λειτουργούσε, το Κ.Α.Μ. να λειτουργεί σαν χώρος υποδοχής εκδηλώσεων και όχι παραγωγής πολιτισμού, ενώ τα Νεώρια βλέπουμε να περνούν τα χρόνια και να ρημάζουν. Τι σχεδιάζετε για όλα αυτά; 

Θα πρέπει να υπάρχει ένα γενικό πλάνο και μια ραχοκοκκαλιά. Υπάρχουν μελέτες και για τα Νεώρια και για το ποιες θα μπορούσε να είναι οι χρήσεις των διαφόρων χώρων είτε των Νεωρίων είτε του ΚΑΜ είτε του θεάτρου “Βλησίδης”. Χρειάζεται δηλαδή μια ενιαία άποψη για τους χώρους που έχουμε και για το πώς μπορούν να διατεθούν. Αυτό είναι απαραίτητο για να τους αξιοποιήσεις γιατί, αν τους βλέπεις αποσπασματικά και υπάρχουν 3 διαφορετικοί αντιδήμαρχοι που ο ένας βλέπει το α’, ο άλλος το β’ και ο τρίτος το γ’, με κριτήριο απλά τον παραγοντισμό του καθενός, είναι προφανές ότι αυτό δεν οδηγεί πουθενά, προκαλεί συγκρούσεις και δεν συμβάλλει στην ανάπτυξη πολιτισμού στην πόλη μας. 

Για το γεγονός ότι για να κάνει μια εκδήλωση ένας φορέας πρέπει να πληρώσει 150 ευρώ στο “Δ. Βλησίδης” και 400 ευρώ στο Κ.Α.Μ. ή διαφορετικά να μπει ο Δήμος συνδιοργανωτής (το οποίο μεταφράζεται από κάποιους ως “καπέλωμα”), ενώ το μόνο που κάνει είναι να παραχωρήσει απλώς τον χώρο, τι άποψη έχετε; 

Προφανώς αυτό που περιγράψατε είναι ο ορισμός του παραγοντισμού. Είναι χρήματα που απαιτούνται για να γίνουν κάποιες εκδηλώσεις. Με τα δεδομένα που υπάρχουν είναι απαγορευτικά για πολλούς φορείς και συλλογικότητες που θέλουν να παρουσιάσουν το έργο τους. Νομίζω ότι πρέπει όλοι αυτοί οι χώροι να παραχωρούνται δωρεάν σε μη κερδοσκοπικούς φορείς και σε φορείς που βάζουν ένα εισιτήριο να καθορίζεται ένα αντίτιμο που να μην είναι απαγορευτικό για τους διοργανωτές της εκδήλωσης. Με άλλα λόγια θα πρέπει να βρούμε άλλα κριτήρια για το τι θα γίνεται και τι όχι και όχι κατά πόσο ο Δήμος είναι ή δεν είναι συμμέτοχος σε μια εκδήλωση. 

Βλέπουμε τις τελευταίες ημέρες οι πολιτικοί σας αντίπαλοι να ανακοινώνουν “ηχηρές” μετεγγραφές. Το δικό σας σχόλιο; 

Πρόσφατα άκουγα στο ραδιόφωνο μια κριτική για την ταινία “Blow up” του Αντονιόνι στην οποία μέσα από τη μεγέθυνση μιας φωτογραφίας σε ένα πάρκο ένας φωτογράφος ανακαλύπτει ένα έγκλημα. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί σε αυτές τις μετεγγραφές θα πρέπει ο κόσμος να κοιτάξει τι κρύβεται από πίσω, ποιες λογικές; Νομίζω ότι πίσω από αυτές τις μετεγγραφές κρύβονται δύο ζητήματα που προσβάλλουν τον κόσμο και τα δύο: Το πρώτο είναι ότι πίσω από τις μετεγγραφές υπάρχουν πολιτικά όντα και τζάκια, τα οποία έχουν όνομα στα Χανιά, τα οποία στήριξαν τις πολιτικές των μνημονίων, μέλη οικογενειών που αυτή τη στιγμή έχουν διαλύσει τον δημόσιο τομέα με απολύσεις, κλείσιμο Οργανισμών και τομέων του Δημοσίου, ακολουθώντας όλες αυτές τις καταστροφικές πολιτικές. Αρα ο κάθε πολίτης θα πρέπει να καταλάβει γιατί αυτά τα άτομα την τελευταία στιγμή άλλαξαν. Τι άλλαξαν; Αλλαξαν άποψη για τα πράγματα; Και γιατί δεν το έκαναν τόσα χρόνια, όταν ήταν σε διαφορετικά σχήματα; Γιατί όλα αυτά τα χρόνια δεν κατήγγειλαν τις πολιτικές που μας διέλυαν κάθε μέρα, αλλά την τελευταία στιγμή αποφάσισαν να σώσουν την πόλη αλλάζοντας ψηφοδέλτιο; Την πόλη θα σώσουν ή τον εαυτό τους; Αλλάζουν ψηφοδέλτιο απλώς για να συσκοτίσουν τα πράγματα. Και πρέπει εμείς σαν πολίτες να μεγεθύνουμε αυτές τις καταστάσεις και να δούμε τι κρύβεται πίσω από αυτό. Ο δεύτερος λόγος που δεν πρέπει να τους ψηφίσουμε είναι γιατί μας προσβάλλουν. Μας προσβάλλουν διότι θεωρούν ότι λόγω υποχρέωσης -μπορεί να είχαμε παλαιότερα μια υποχρέωση σε διάφορες πολιτικές οικογένειες- αλλάζοντας κάποια άτομα ψηφοδέλτιο πρέπει να τους ακολουθήσουμε και να ψηφίσουμε τους ίδιους. Αυτό δεν μας υποτιμά; Εάν το κάνουμε σαν πολίτες στην ουσία προσβάλλουμε τον εαυτό μας, τα παιδιά μας και τη ζωή μας την ίδια γιατί αποδεχόμαστε μια κοροϊδία αντί να πούμε “φτάνει πια”