Από το 1947 ως και το 1951, περισσότεροι από 80.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά εκτοπίστηκαν στη Μακρόνησο. Ανάμεσά τους, βρίσκονταν συγγραφείς και ποιητές, όπως ο Γιάννης Ρίτσος και ο Τάσος Λειβαδίτης, που παρά τις στερήσεις και τα βασανιστήρια, κατάφεραν να γράψουν ποιήματα στα οποία περιγράφουν τον αγώνα για επιβίωση. Η ταινία αναμιγνύει τα ποιητικά αυτά γραπτά με τις ομιλίες αναμορφωτικής προπαγάνδας που μεταδίδονταν ακατάπαυστα από τα μεγάφωνα των στρατοπέδων, ενώ παράλληλα σημαντικά φωτογραφικά και κινηματογραφικά αρχεία εντάσσονται σε ένα υπνωτικό φιλμικό ταξίδι μέσα στα στοιχειωμένα ερείπια της Μακρονήσου.
‘’ Έχουμε δει διάφορες ταινίες και ντοκιμαντέρ γύρω από τη Μακρόνησο και τα διάφορα ξερονήσια όπου φυλακίζονταν στη μετά τον εμφύλιο περίοδο οι Έλληνες κομμουνιστές και όχι μόνο.
Πρώτη όμως φορά, στην ταινία αυτή που σκηνοθέτησε ο Γάλλος Ολιβιέ Ζισουά, η ζωή στη Μακρόνησο και στον Αϊ-Στράτη μας δίνεται μέσα από ποιήματα και άλλα κείμενα (βασικά ημερολόγια) τα οποία έγραψαν εξόριστοι ποιητές στα νησιά αυτά…’’ ( Νίνος Φένεκ Μικελίδης)
Διάρκεια: 87 λεπτά
Είσοδος ελεύθερη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου