Με αφορμή τη μαύρη επέτειο των 48χρόνων από την επιβολή της στρατιωτικής
δικτατορίας στη χώρα μας, η βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ Βάλια Βαγιωνάκη φιλοξενήθηκε σε σχετικό επετειακό αφιέρωμα της εφημεδίας "Χανιώτικα Νέα"
Ακολουθεί το κείμενο της εφημερίδας:
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ την εικόνα έξω από την Περιφέρεια στα Χανιά να
μαζεύουν τους ανθρώπους που κυνηγούσαν για να τους στείλουν στη φυλακή ή
την εξορία, αλλά και τον πατέρα μου να έρχεται σπίτι έντονα ταραγμένος
από τα γεγονότα», σημειώνει η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βάλια Βαγιωνάκη, που η
χούντα τη βρήκε μαθήτρια στο Γυμνάσιο. Αργότερα, ως φοιτήτρια θα
ενταχθεί στον αντιδικτατορικό αγώνα, θα συλληφθεί το ’73 και θα
φυλακιστεί για 2 μήνες.
«Η δική μου εμπλοκή ξεκίνησε μέσα από το φοιτητικό κίνημα, την Επιτροπή Αγώνα του Χημικού, την Αντι-ΕΦΕΕ», αναφέρει, ενώ στην ερώτησή μας, τι έχει συγκρατήσει από εκείνη την εποχή, υπογραμμίζει: «Αυτό που μου έχει μείνει είναι η μεγάλη αλληλεγγύη και στήριξη του ενός προς τον άλλο. Ειδικά οι Κρητικοί ήταν πολύ δεμένοι. Μάλιστα, ο πρώτος φοιτητικός σύλλογος ήταν εκείνος των Κρητών. Αργότερα δημιουργήθηκαν και άλλοι κι αυτό συνέβαλε τα μέγιστα στον αντιδικτατορικό αγώνα γιατί έδωσε τη δυνατότητα να συνευρίσκονται οι άνθρωποι και να συζητούν».
Συνεχίζοντας η κ. Βαγιωνάκη τονίζει: «Εκείνη την εποχή ήταν εντυπωσιακή η συντροφικότητα, η ενότητα και η αγωνιστικότητα. Παρά τις όποιες αντιπαραθέσεις και τις διαφορές. Θυμάμαι χαρακτηριστικά στη Νομική, όταν βγήκαμε έξω, ο κόσμος ήταν παρατεταγμένος και το ένιωθες ότι ήταν εκεί για να συμπαρασταθεί. Πολύ δε περισσότερο στη διάρκεια του Πολυτεχνείου. Το βασικό όμως νομίζω ότι ήταν ότι ο κόσμος δεν είχε αποδεχθεί το καθεστώς. Ειδικά στην Κρήτη ήταν πολύ λίγοι οι υποστηρικτές της δικτατορίας. Η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων θεωρούσε ξένο σώμα τη χούντα και εξέφραζε με κάθε ευκαιρία την αντίθεσή του σε αυτή, όπως και στις μέρες μας θεωρώ ότι για τους περισσότερους Έλληνες αποτελεί ξένο σώμα η Χρυσή Αυγή»
«Η δική μου εμπλοκή ξεκίνησε μέσα από το φοιτητικό κίνημα, την Επιτροπή Αγώνα του Χημικού, την Αντι-ΕΦΕΕ», αναφέρει, ενώ στην ερώτησή μας, τι έχει συγκρατήσει από εκείνη την εποχή, υπογραμμίζει: «Αυτό που μου έχει μείνει είναι η μεγάλη αλληλεγγύη και στήριξη του ενός προς τον άλλο. Ειδικά οι Κρητικοί ήταν πολύ δεμένοι. Μάλιστα, ο πρώτος φοιτητικός σύλλογος ήταν εκείνος των Κρητών. Αργότερα δημιουργήθηκαν και άλλοι κι αυτό συνέβαλε τα μέγιστα στον αντιδικτατορικό αγώνα γιατί έδωσε τη δυνατότητα να συνευρίσκονται οι άνθρωποι και να συζητούν».
Συνεχίζοντας η κ. Βαγιωνάκη τονίζει: «Εκείνη την εποχή ήταν εντυπωσιακή η συντροφικότητα, η ενότητα και η αγωνιστικότητα. Παρά τις όποιες αντιπαραθέσεις και τις διαφορές. Θυμάμαι χαρακτηριστικά στη Νομική, όταν βγήκαμε έξω, ο κόσμος ήταν παρατεταγμένος και το ένιωθες ότι ήταν εκεί για να συμπαρασταθεί. Πολύ δε περισσότερο στη διάρκεια του Πολυτεχνείου. Το βασικό όμως νομίζω ότι ήταν ότι ο κόσμος δεν είχε αποδεχθεί το καθεστώς. Ειδικά στην Κρήτη ήταν πολύ λίγοι οι υποστηρικτές της δικτατορίας. Η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων θεωρούσε ξένο σώμα τη χούντα και εξέφραζε με κάθε ευκαιρία την αντίθεσή του σε αυτή, όπως και στις μέρες μας θεωρώ ότι για τους περισσότερους Έλληνες αποτελεί ξένο σώμα η Χρυσή Αυγή»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου