Η θετική πορεία στις διαπραγματεύσεις τις τελευταίες εβδομάδες, προμηνύει ένα δίχως «δράματα» κλείσιμο της αξιολόγησης. Χρειάζεται ακόμα δουλειά τόσο για να σιγήσουν οριστικά ορισμένες «αντιπαραγωγικές» φωνές, όσο και για να αποφευχθούν δυσάρεστες εκπλήξεις της τελευταίας στιγμής.
Από τα έως τώρα δεδομένα, φαίνεται πως (πλέον) υπάρχει κοινός τόπος με την επιθυμία της Κυβέρνησης να χτίσει ένα πιο δίκαιο και αναλογικό φορολογικό και ασφαλιστικό σύστημα και παράλληλα να κατανείμει τα βάρη - που υποχρεούται να σηκώσει βάσει της συμφωνίας του καλοκαιριού – κατά κύριο λόγο σε αυτούς που επιβαρύνθηκαν δυσανάλογα λιγότερο τα προηγούμενα χρόνια.
Παράλληλα, με την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας, θα πέσουν στο κενό οι οργανωμένες προσπάθειες της ΝΔ και μερίδας των ΜΜΕ να προκαλέσουν πολιτική και οικονομική αστάθεια, παρά το εξαιρετικά οδυνηρό κόστος που θα σηματοδοτούσε μια τέτοια εξέλιξη για τους Έλληνες πολίτες. Δυστυχώς η Αντιπολίτευση δεν έχει πρόθεση να συμβάλει στην κοινή προσπάθεια ανόρθωσης της κοινωνίας και επενδύει στην καταστροφή για να επανέλθει στην εξουσία. Όλα δείχνουν ότι θα αποτύχει.
Και μετά το κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης, τι;
Τα στοιχήματα για την Κυβέρνηση δεν τελειώνουν εδώ. Για την ακρίβεια ένας νέος κύκλος, ίσως πιο σημαντικός και σίγουρα πιο παραγωγικός, ανοίγει. Με την υιοθέτηση της ελληνικής πρότασης (κι όχι εκείνης του ΔΝΤ) ως προς τον μηχανισμό δημοσιονομικής προσαρμογής (που πιθανότατα θα παραμείνει ανενεργός) και, κυρίως, με την έναρξη της συζήτησης για τη διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους, διαφαίνεται ένας καθαρός πολιτικός ορίζοντας 2-3 χρόνων, με χαρακτηριστικά κανονικότητας.
Φυσικά, χρόνος δεν υπάρχει για την Αριστερά κι αυτό γιατί η Κοινωνία είναι βαθιά τραυματισμένη από τα 6 χρόνια συνεχούς λιτότητας. Το επόμενο διάστημα είναι σημαντικό να γίνει ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό προκειμένου να βελτιωθεί αισθητά το οικονομικό περιβάλλον, να ληφθούν περαιτέρω μέτρα ανακούφισης των πολιτών, να βελτιωθεί η καθημερινότητα του πολίτη, να ενδυναμωθεί το κοινωνικό κράτος, να υπάρξουν αποτελέσματα στον πόλεμο με τη διαπλοκή, να προχωρήσουν οι θεσμικού χαρακτήρα παρεμβάσεις στην κατεύθυνση του προοδευτικού εκσυγχρονισμού της χώρας.
Ταυτόχρονα οφείλουμε να θέσουμε γερά θεμέλια για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με πυξίδα το δημόσιο συμφέρον, την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, τον εκσυγχρονισμό της βιομηχανίας και παραγωγής προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας, τη βιώσιμη τουριστική πρόοδο, την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και του ανθρώπινου δυναμικού που στόχο θα έχει τη διαρκή κοινωνική ανταποδοτικότητα.
Και φυσικά να συνεχιστεί η προσπάθεια σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο για ενίσχυση των συμμαχιών της χώρας και της Κυβέρνησης, καθώς και για την ανατροπή των κυρίαρχων πολιτικών λιτότητας.
Οι προϋποθέσεις υπάρχουν για τα παραπάνω: η ελληνική οικονομία απέδειξε πως διαθέτει την ικανότητα να σταθεί ξανά στα πόδια της, η λύση για το χρέος μπορεί να βγάλει οριστικά τη θηλιά από τον λαιμό της πατρίδας μας και οι πολίτες αντιλαμβάνονται πως υπάρχει μια Κυβέρνηση, που παρά τα λάθη και τις αδυναμίες, παλεύει καθημερινά με τα κακώς κείμενα, τη διαπλοκή, τις παθογένειες του παρελθόντος και τις αναταράξεις της κατακερματισμένης παγκόσμιας τάξης, για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και βεβαίως της χώρας.
Χρειάζεται αποφασιστικότητα, επιτάχυνση της δουλειάς, καθώς και κινήσεις προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ενδοκυβερνητικές αδυναμίες και αντιφάσεις. Η Ελλάδα μπορεί να μπει σε μια νέα εποχή «ανάπτυξης και αισιοδοξίας» πολύ σύντομα. Μοναδικός εχθρός σε αυτήν την κοινή απόπειρα, ο κακός μας εαυτός. Και αυτό αφορά όλους: Πολίτες, Κυβέρνηση και… Αντιπολίτευση.
* Βάλια Βαγιωνάκη – Βουλευτής Χανίων ΣΥΡΙΖΑ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου